Diario de " un día" de Velázquez:
Hoy, el rey Felipe IV, me ha encargado que haga un retrato de su familia.
Cuándo empecé a pintar la primera dama de honor
, me sentí nervioso.Y... sí me salía mal, ¿tendría que volver a empezar?
Entonces bebí un poco para relajarme y en ese momento un perro me empujó y derramé el vaso encima del cuadro.
Estaba tan enfadado que le pedí a Nicolasito que le pusiese un pie encima para que no se moviera. Por eso decidí pintar ese mastín gordo y pesado.
Cuándo volví a empezar, el graciosillo del Nicolasito Pertusato, me hizo la zancadilla y me caí, causando al mismo tiempo que el pincel callera encima del color amarillo, y como no me dí cuenta pinte encima de mi cara con el color amarillo.¡Estaba furiosisimo! Más tarde, el rey Felipe, que estaba fumando un cigarro, derramó la ceniza en el cuadro, precisamente por eso el rey aparece fumando en el cuadro.
Sobre las 10 de la noche debí acabar el cuadro ( porque no había nadie para molestarme) y me marché a mí casa ¡que es completamente mía!
Que tranquilidad...LUCÍA
En la final del campeonato mundial de rallyes
Diario Carlos Sainz
24-11-1998
Luís y yo nos levantamos muy temprano, desayunamos un buen café y nos preparamos para el gran acontecimiento: hoy mi copiloto Luis Moya y yo íbamos a correr en la carrera del Reino Unido, en Cardiff.
Estábamos muy tensos, porque se jugaba la final del campeonato mundial de rallyes, estaba muy nervioso.
Llovía. El suelo estaba lleno de barro. Todos estábamos en la salida, preparados, el semáforo se puso en verde y salimos disparados. El barro salpicaba el coche y llevábamos los limpiaparabrisas puestos, y parecía que íbamos bien, después de aquella mala racha durante dos años, adelantábamos a muchos coches, no me lo podía creer ¡Íbamos en cabeza!
Creo que íbamos a ganar, aceleraba lo más que daba el coche, pisaba el acelerador a fondo. Estábamos en el último tramo, sólo nos quedaban 500 metros, pero… ¿que le pasaba al coche?
De repente el motor se paró, avanzamos unos metros por la inercia pero enseguida nos paramos, empezó a salir humo del motor. Salimos del coche, Luís cogió el extintor y se lo echó al motor, yo me metí dentro del coche, él me dijo: ¡Trata de arrancarlo, Carlos, trata de arrancarlo, por dios! Yo hice lo que me dijo, pero aunque le daba al contacto el coche no arrancaba. Yo digo: “se finí, se acabó”
Luís empezó a soltar su furia y a decir tacos, aporreaba el coche, le daba patadas por la derrota, ¡a tan solo 500 metros, no podía ser! estábamos destrozados, desesperados. De repente apareció otro coche y nos adelantó, venían más, ¡habíamos perdido!MANUEL

DIARIO DE CHARLIE CHAPLIN
Hoxe erguinme moi contento.
Estaba emocionado porque ía gravar unha nova película de Charlot, "Charlie Chaplin en Tempos Modernos".
Trata dun traballador que aperta parafusos nunha fábrica industrial, enferma dunha depresión nerviosa e vólvese tolo. Cando está curado ten que empezar a súa vida de novo.
Erguinme, vestinme, almorcei, lavei os dentes e funme. Pensei que non daba a vasto, coller o sombreiro, o bastón, maquillarme… Por non falar de que tiña que ensaiar a andar coma un pingüín. Iso é o máis difícil. Os nocellos quédanme feitos po.
Cando saín da miña casa, souben, por desgraza, que o día non estaba da miña parte. De súpeto, comezou a chover a ballóns e tiven que pedirlle ao meu veciño que me prestase o seu Ford A para ir ao estudo. Mentres conducía, case teño un accidente, e ao baixar do coche esvarei cunha pel de plátano.
A pesar de todo, penso que a rodaxe foi bastante ben.
Estréase en Ano Novo. Espero que iso me de sorte. JOSÉ L
Shakira
Hoy me levanté más tarde de lo que debería.
Me marche de Barcelona con Piqué, porque tenía un partido muy importante.
Dejé al niño solo en Barcelona, (con su niñera) cuánto me arrepiento de haberlo hecho.
No pude comer con Piqué porque él tenía una comida del equipo. Comí sola, sin mi niño y sin Piqué.
Después, Pique se fue con los compañeros del equipo a entrenar para un partido muy importante, dejándome a mí sola. No lo pude ver hasta que acabó el partido a las ocho de la tarde.
Más tarde, nos tuvimos que ir a un concierto de los más importantes para mí porque había más de 10.000 personas. Fue el día que más nerviosa me puse.
Cuando me tocó salir al escenario, me volví a quedar pensando en mi bebe. El tiempo que llevaba solo.
Mientras pensaba sonó el micrófono volviendo a llamarme para entrar. Esa vez entré.
Cuando estaba en el escenario lo dí todo, y en la última canción, miré a unas niñas en primera fila animándome. Las mandé subir al escenario. Me dijeron sus nombres que eran Noa, Carmen y Olalla y le pregunté sí se sabían la canción “Waka waka” y sí se la sabían.
Por cierto, cantaban muy bien y por eso le dí un autógrafo a cada una.
Al acabar, todo el mundo venía para que le firmara un autógrafo. Fue el mejor concierto de mi vida.
Ahora estoy en el coche, voy hacia Barcelona tan tarde solo por ver a mi bebé. NoaDiario de Michael Jackson
18-04-1998
Hoy me he levantado temprano para ensayar un poco mi canción, ya que la tenía que grabar.
Al llegar al estudio, todos me miraban, y de repente encontré el por qué ¡Tenía restos de café en el labio! rápidamente me lo limpié.
Cuando me encontré con mi productor me empece a asustar, ¿Que hacía él allí? se lo pregunté varias veces y hasta que me respondió que: ¡no tenía que cantar una canción de amor sino de zombis! se me aceleró el corazón y después de varios minutos dije: sí tengo que cantar una canción de zombis, lo haré y todos se pusieron muy contentos y empezaron con: vestuario, maquillaje… Al final todo salió muy bien.CLAUDIA

Diaro famoso - Rafael Nadal

Erguinme cedo. Xogaba a final do torneo Winbeldon.
Tiña toda a mañá para adestrar, ía xogar o partido contra Roger Federer. Pouco antes de xogar o partido, corrín un pouco para quentar.
Xa era a hora, estaba moi nervioso, tiña hasta medo, pero ala fun, empecei sacando eu, metín puntos seguidos.
Xa acabando o partido, o ultimo punto, tiña un punto de vantaxe e...
¡Gañei! Non o puíde crer, tanto esforzo… Tantos adestramentos para…
Ben, xusto ó chegar a miña casa. A miña familia fíxome unha festa para celebrar o triunfo do meu gran partido, pero o meu adestrador, (tamén o meu tío) dixo - Isto non pode ser, non é para pórse así, o que está feito está moi ben, pero e como calquera outra persoa.
Paula Rojo Eu leveime unha desilusión ao oír dicir iso ó meu tío.LUÍSA
Paula Rojo (Paula Fernández)
Me levanté por la mañana y tomé un buen desayuno.
Fui a unas entrevistas, me subí al escenario y compartí tiempo con mis fans.
Después, aproveché para ponerme a estudiar para componer mis canciones.
Más tarde, salí con mis amigos y fui a disfrutar de la familia y a comer con mis abuelos.
Y sobre todo a pasármelo bien con mis hermanos, llevarlos al parque, al cine y cantarle mis canciones.MARÍA+16.56.47.png)