Érase unha vez unha avoa que non lle gustaba subirse a ningunha noria, ¡tiñalle pánico as alturas!, nunca se subiu a unha na súa vida.
Unha vez cerca da súa casa houbo unha festa e había moitísimas norias, como miraba a tanta xente subida na noria non podía mirar pola ventá.
Ao ano seguinte decidiu probar porque volverán, entón probou, pero chegou arriba e mareouse, máis tarde chegou a súa casa e vomitou, ¡ela dicía que non lle pasara nada! e que non quería montar máis. Pero a o día seguinte volveu a montar. E despois sempre que ían a lado da súa casa sempre montaba.
E a avoa cando tiña 70 anos seguía montando e non paraba de montar.
¡Non sei como lle da o diñeiro!
