Patíns-Luz
Había unha vez, unha nena que tiña uns pais moi, moi pobres.
A nena chamábase Lucía, e os seus país chamábanse Cristina e Xosé. Cando foi o seu cumpreanos regaláronlle a Lucía uns patíns, emocionouse moito, puxos en seguida e saíu a rúa a probalos. Todo o mundo dicía:
-Esa nena corre como a luz, con eses patíns.
E ela respondía:
-Si, e que me encanta patinar.
Logo, foi a casa da súa amiga Noa, e contoulle todo.
Despois Noa sacou os patíns, que estaban un pouco vellos e foron a patinar.
Cando chegaron ao parque encontráronse cun unicornio e xa que estaba alí decidiron aproveitalo, e voaron en unicornio toda a tarde.
FIN
